گذری بر دومین دوره جایزه چالش نوآورانه فناوری اطلاعات

http://www.khoshfekri.com/wp-content/upload/2015/03/IT-Challenge-Iran-Ijma3-Khoshfekri.mp3 در تاریخ ۲۰ اسفند ۹۳ داوری دومین جایزه چالش نوآورانه فناوری اطلاعات و ارتباطات برگزار گردد. این جایزه به همت سازمان نظام صنفی رایانه ای استان تهران و با پشتوانه مالی اجمع (انجمن تشکل‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات کشورهای عربی) شکل گرفت و دومین دور آن در ماه اسفند برگزار شد. در این دوره، من به عنوان عضوی از تیم داوری حضور داشتم و در روز داوری، افرادی که پیشتر ایده های آن ها از فیلترهای اولیه اجمع گذشته بود، ایده ها و فعالیت های خود را به جمعی از شرکت کنندگان، تماشاچیان و داوران ارائه کردند. در روز داوری ۳۰ ارائه انجام شد و داوران پرسش های خود را از ارائه کننده می پرسیدند. در نهایت در پایان رویداد، ۱۵ تا از ۳۰ ایده برنده ی جایزه ۱۵ میلیون تومانی شدند. در ادامه ۵ نکته ای که فکر می کنم ممکن است برای شما مخاطبان عزیز مفید باشد را بیان می کنم: نکته اول: یک تفاوت مهم اگرچه با همایش زدگی بیش از اندازه در جامعه مخالفم اما این یکی یک تفاوت مهم با دیگر رویدادهای کارآفرینی معمول داشت و آن هم این بود که پول و سرمایه واقعی و نسبتا مناسب به برندگان داده می شود. بر خلاف دیگر رویدادها که فقط به روزهای برگزاری شان محدود هستند، این یکی، با ارائه کمک بلاعوض ۱۵ میلیون تومانی، حمایت مناسبی را از افرادی که می خواهند واقعا کسب و کاری راه اندازی کنند و ایده های شان را پیاده نمایند، انجام می دهد. نکته دوم: کیفیت ایده‌ها ایده های ارائه شده بسیار متنوع بودند و قرار بود که همه ایده ها ارتباطی کلیدی با فناوری اطلاعات و ارتباطات داشته باشند. اما در تعدادی از آن ها، این ارتباط بیشتر یک چیز ظاهری بود یعنی ماهیت اصلی ایده در حوزه های دیگر بود و ربط چندانی با فناوری اطلاعات نداشت اما انگار ایده دهنده برای اینکه بتواند در این مسابقه شرکت کند، به هر طریق ممکن، چاشنی فناوری اطلاعات به آن افزوده بود. و البته این کار را ناشیانه انجام داده بودند. هدفم از طرح این نکته این است که بگویم راه های نوین بهتری برای استفاده از بسترهای فناوری اطلاعات در حوزه ها و صنایع دیگر وجود دارند، مانند اینترنت اشیاء، که می تواند کاربردهای جدید، و بازارهای نوین خلق کند. در نتیجه لازم نیست همیشه به روش های سنتی فناوری اطلاعات تکیه کنیم. نکته سوم: مد اپ موبایل داشتن اپ موبایل بخشی از تقریبا همه ایده ها بود. در واقع انگار مد شده است که هر ایده ایی که داریم باید حتما یک اپ موبایل هم برایش بسازیم. اگرچه روز به روز تعداد اپ های موبایل بیشتر و بیشتر می شوند و کاربردهای متنوعی را در سر انگشتان ما قرار می دهند اما، باید دقت کنیم که ساختن یک اپ خوب که از میان هزاران اپ دیگر توجه مشتریان را جلب کند آن هم در این دنیای بسیار رقابتی، کار کم هزینه ای نیست. باید وقتی اپ بسازید که نیازی از استفاده کنندگانش را رفع کند یا حداقل کارهای فعلی آن ها را ارزانتر، سریعتر یا بهتر انجام دهد. از طرف دیگر، یک گوشی همراه، صرفا به این دلیل خوب نیست که قابل حمل است بلکه یک گوشی همراه هوشمند ویژگی ها و امکانات مهمی دارد که در اغلب ایده هایی که اپ داشتند نادیده گرفته شده بود. یکی از مهمترین ویژگی های گوشی همراه هوشمند، خدمات شناسایی محل و GPS آن است. دیگر امکانات نادیده گرفته شده گوشی ها عبارتند از: سرعت سنج، شتاب سنج، سنسور فاصله، و ... نکته ی چهارم: کیفیت ارائه ها برخی از ارائه کنندگان بسیار مسلط و خوب مطالب را مطرح می کردند و با اعتماد به نفس به پرسش ها پاسخ می دادند و مشخص بود که می دانند که چه کاری می خواهند انجام دهند. همین افراد علاوه بر داوران، در بخش امتیازدهی تماشاچیان هم امتیازهای خوبی می گرفتند. اما، برخی دیگر از ارائه کنندگان، به شدت استرس داشتند، یا به اندازه لازم آماده نبودند (مثلا اسلایدهایشان مشکل داشت)، زمان را نمی توانستند مدیریت کنند، و یا خودشان هم نمی دانستند که می خواهند با ایده شان چکار کنند. باید به این نکته توجه کنیم. ممکن است شما بهترین ایده جهان را داشته باشید و با آن سراغ مشتری، سرمایه گذار یا همکارانتان بروید. اگر نتوانید آن را درست ارائه کنید، اصطلاحا ایده تان را پیش چشمشان کشته اید و احتمالا شانس دومی به شما نخواهند داد. بسیار مهم است که روش های درست ارائه را یاد بگیرید و تمرین کنید. در کنار آن باید بتوانید درک نسبی درستی از بازار بدست آورید، رقبایتان را بشناسید، ایده های مشابه را کشف کنید و ببینید آن ها چکار کردند. خیلی بد خواهد بود که شما ایده ای را که فکر می کنید خیلی ناب است با حرارت و شور و شوق ارائه کنید، و ناگهان مخاطب، اسم تعدادی از شرکت ها یا افرادی را بیاورد که مشابه ی...