نوای نازک ناز، شعری از حمید طاهری

شنیدم صدای گوش نوازت را

طنین نوای نازک نازت را

بدیدم هر چه در نهانت بود

آن‌چه در ظاهر پنهانت بود

چشمان من چشمان زیبای توست

دیده من نبیند جز دیده دوست

قندان من دندان توست

دستان من بر زندان توست

زندان رندان چشمان یاران است

چشمان خونباری که پر ز باران است

نم نم بارانش از برای عزیزان است

ولی اما جانا با تو مهربان است

آمدی باز برای پرواز

بیا تا کنیم پر و بال باز

در پر و رویت سازی است ساز

بنواز آن را با دل و جان برای من باز

تا که شویم دوباره به هم مشتاق

پناه آوریم به هم از درد اشتیاق

حمید طاهری